εταιρικά νέα για Μοριακά διαγνωστικά: Μια εμπιστευμένη επιλογή για τη νοσηλεμμένη υπομονετική προσοχή

Οι δευτεροβάθμιες βακτηριακές και μυκητιακές μολύνσεις έχουν απειλήσει τους νοσηλεμμένους ασθενείς για δεκαετίες και έχουν γίνει πιό επείγουσες δεδομένου ότι τα παθογόνα αναπτύσσουν την αντίσταση στα κοινά αντιβιοτικά. Πρόσφατα, τα κέντρα ελέγχου ασθενείας και πρόληψης επιβεβαίωσαν τι πολλοί εργαζόμενοι και επιδημιολόγοι πρώτης γραμμής υποψιάστηκαν ήδη: η πανδημία covid-19 έχει οδηγήσει στις «ανησυχητικές» οπισθοδρομήσεις στη σφαιρική πάλη ενάντια στην αντιμικροβιακή αντίσταση (AMR). Οι Drug-resistant μολύνσεις στους νοσηλεμμένους ασθενείς αυξήθηκαν από 15% από το 2019 ως το 2020.

Όποτε ένας ασθενής νοσηλεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, γίνονται όλο και περισσότερο τρωτοί στις νοσοκομείο-επίκτητες μολύνσεις. Η ιδιαίτερα μολυσματική παθογόνος έκθεση μπορεί να εμφανιστεί μετά από τις τυποποιημένες χειρουργικές διαδικασίες που εκτελούνται με έναν καθετήρα ή έναν εξαεριστήρα ή μέσω της μετάδοσης που διαδίδεται στη μονάδα εντατικής (ICU).

Η κατάσταση γίνεται πιό περίπλοκη πότε οι ιατρικοί επαγγελματίες δεν μπορούν να εντοπίσουν σοβαρά τη δυνατότητα για τα δευτεροβάθμια απειλή-αντιβιοτικά μπορούν να αντιμετωπιστούν όχι απαραίτητα ή για περισσότερο από χρειάζομαι-επιδεινώνοντας τα drug-resistant παθογόνα. Με τις προόδους στις μοριακές διαγνωστικές εξεταστικές μεθόδους, που στηρίζονται στον πολιτισμό τα αποτελέσματα για να λάβουν μόνο τις αποφάσεις σχετικά με την αντιβιοτική χρήση και την υπομονετική προσοχή δεν είναι πλέον μια επαρκής προσέγγιση.

Όπου ο πολιτισμός υπολείπεται

Οι συμβατικές εξεταστικές μέθοδοι πολιτισμού κατέδειξαν τις προκλήσεις ευαισθησίας όταν χρησιμοποιούνται στους ασθενείς που παίρνουν τα αντιβιοτικά (το νυστέρι, DOI: 10.1016/S2213- 2600(22) 00086-8). Ακόμη και με την καθιερωμένη προειδοποίηση τεκμηρίωσης των παγίδων της, οι δοκιμές πολιτισμού γίνονται αποδεκτές ευρέως ως πρότυπα της προσοχής για τον προσδιορισμό της παρουσίας παθογόνων και ευαισθησίας τους στα αντιβιοτικά.

Η χαρακτηριστική προσέγγιση για τη δοκιμή ενός ασθενή που υποβάλλεται σε ένα μακροπρόθεσμο νοσοκομείο ή την παραμονή ICU περιλαμβάνει την εκτέλεση των δοκιμών πολιτισμού σε πολλαπλάσια διαστήματα κατά τη διάρκεια της εισαγωγής σε νοσοκομείο. Οι νοσοκομειακοί γιατροί χρησιμοποιούν αυτά τα αποτελέσματα για να προσδιορίσουν τα βακτηριακά και μυκητιακά παθογόνα και να ενημερώσουν την αντιβιοτική χρήση. Αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να πάρουν αρκετές ημέρες, που προτρέπουν την εμπειρική διοίκηση των αντιβιοτικών ευρύς-φάσματος πρίν φθάνουν σε μια επίσημη διάγνωση.

Όταν οι δοκιμές πολιτισμού εκτελούνται αργότερα στην παραμονή νοσοκομείων του ασθενή, οι νοσοκομειακοί γιατροί ψάχνουν τη συνεχή παρουσία ή την εμφάνιση των παθογόνων για να αξιολογήσουν εάν η τρέχουσα αντιβιοτική σειρά μαθημάτων επεξεργασίας λειτουργεί. Εντούτοις, οι προκλήσεις ευαισθησίας έμφυτες με τον πολιτισμό πρέπει να θέσουν αυτά τα αποτελέσματα υπό αμφισβήτηση, ιδιαίτερα για τους ασθενείς που ήταν στα αντιβιοτικά για έναν παραταθε'ντα χρόνο.

Όταν οι νοσοκομειακοί γιατροί διατάζουν τη μοριακή διαγνωστική δοκιμή για τα ίδια υπομονετικά δείγματα, τα αποτελέσματα συσσωρεύονται συχνά ενάντια στα αποτελέσματα πολιτισμού. Παραδείγματος χάριν, εάν τα μοριακά διαγνωστικά ανιχνεύουν ένα παθογόνο που δεν βλέπει σε ένα δείγμα πολιτισμού, τα αποτελέσματα βλέπουν ως ψευδοθετικά. Εναλλακτικά, εάν τα μοριακά διαγνωστικά δεν αναγνώρισαν ένα παθογόνο που ανιχνεύθηκε στον πολιτισμό, αυτό θα αποτελούσε ψεύτικο έναν αρνητικό.

Εκεί μέσα βρίσκεται το δίλημμα για τους εργαζομένους υγειονομικής περίθαλψης: Μπορεί μοριακή διαγνωστική δοκιμή παραδοθείσα αποτέλεσμα-συχνά σημαντικά γρηγορότερα από πολιτισμός-να εμπιστευθεί για να παρασχεθούν οι αξιόπιστες διαγνωστικές πληροφορίες και να ενημερωθούν οι αλλαγές στις αντιβιοτικές αποφάσεις;

Εύρεση της εμπιστοσύνης στα μοριακά διαγνωστικά

Οι πολυάριθμες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την αξιοπιστία και την κλινική αξία των γρήγορων, περιεκτικών μοριακών διαγνωστικών επιτροπών για τον προσδιορισμό των παθογόνων και των δεικτών AMR από το αναπνευστικό, ουρικό κομμάτι, και τα δείγματα κυκλοφορίας του αίματος.

Μια πρόσφατη μελέτη στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Karolinska ανέλυσε τα τμηματικά μικροβιολογικά δείγματα πολιτισμού που λήφθηκαν από τους νοσηλεμμένους ασθενείς πνευμονίας COVID (ευρωπαϊκό περιοδικό της κλινικών μικροβιολογίας & των μολυσματικών ασθενειών, DOI: 10.1007/s10096-022-04466-9). Κάθε αναπνευστικό δείγμα που στάλη για τον πολιτισμό εξετάστηκε επίσης χρησιμοποιώντας μια πολλαπλή μοριακή διαγνωστική επιτροπή αλυσωτής αντίδρασης πολυμεράσεων (PCR) για να συγκρίνει την πρόοδο της ανίχνευσης παθογόνων και στις δύο μεθόδους.

Η λήψη των τμηματικών δειγμάτων από έναν ασθενή τις διαφορετικές ημέρες προσφέρει μια περιεκτικότερη προσέγγιση από συγκρίνοντας έναν ενιαίο πολιτισμό και αντίστοιχος το μοριακό δείγμα από μια ημέρα. Χρησιμοποιώντας τα τμηματικά δείγματα, η πολλαπλή PCR επιτροπή ανίχνευσε τα παθογόνα, συμπεριλαμβανομένου του σταφυλοκόκκου - χρυσού και στρεπτόκοκκος pneumoniae, καλύτερα από τον πολιτισμό στις περισσότερες περιπτώσεις. Επομένως, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα PCR αποτελέσματα επιτροπής πρέπει να θεωρηθούν αληθινά θετικά όταν επιβεβαιώθηκαν αυτά τα ίδια παθογόνα στους επόμενους πολιτισμούς. Αυτά τα συμπεράσματα πρέπει να ωθήσουν την εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία των γρήγορων μοριακών διαγνωστικών.

Η στήριξη στις πολλαπλές διαγνωστικές επιτροπές για τα πρόωρα και περιεκτικά υπομονετικά αποτελέσματα έχει επίσης τις επιπτώσεις στην αντιβιοτική διαχείριση και το χαμήλωμα του φορτίου των μολύνσεων AMR στις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης. Από τους ασθενείς Karolinska για τους οποίους PCR ανίχνευσε ένα πρόσθετο παθογόνο, 71,4% εκτέθηκαν στα αντιβιοτικά πριν από τη συλλογή δειγμάτων. Πρέπει να αναγνωρίσουμε το γνωστό δυσμενή αντίκτυπο αυτής της θεραπευτικής στα μικροβιολογικά αποτελέσματα πολιτισμού και να ενθαρρύνουμε τους νοσοκομειακούς γιατρούς για να γυρίσουμε στις μοριακές διαγνωστικές επιτροπές ως νέα πρότυπα της προσοχής.

PCR η δοκιμή πρέπει να εμφανιστεί νωρίτερα στην παραμονή νοσοκομείων ενός ασθενή. Η αυξανόμενη εμπιστοσύνη και η πρόσβαση σε αυτές τις επιτροπές θα μειώσουν την περιττή αντιβιοτική χρήση και, κατ' επέκταση, τη χαμηλότερα μόλυνση και τα ποσοστά μετάδοσης για τους σοβαρά άρρωστους ασθενείς που υποβάλλονται στις εκτεταμένες εισαγωγές σε νοσοκομείο. Θα βοηθήσει επίσης να βελτιώσει την αντιβιοτική διαχείριση με τον καιρό.

Ο Oliver Schacht είναι το CEO OpGen, της Α.Ε., μιας πρωτοποριακής ιατρικής ακρίβειας, μιας βιοπληροφορικής, και μιας genomic επιχείρησης ανάλυσης που παρέχει τις πλήρεις λύσεις για τους ασθενείς, τα νοσοκομεία, και τις network-wide αποφάσεις πρόληψης και θεραπείας μόλυνσης.